- sökülmüş
- 【形】荒れ果てた､ 荒廃した､ 朽ち果てた[ｱﾚﾊﾃﾀ､ ｺｳﾊｲｼﾀ､ ｸﾁﾊﾃﾀ]
Sökülmüş məbədlər bərpa olundu. — 荒廃した神殿が再建された。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
sökülmüş
Look at other dictionaries:
sökük dikmek — sökülmüş olan bir şeyi onarmak ... teyzem buraya haftada üç defa sökük ve düğme dikmeye, çamaşırları tamir etmeye gelirdi. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
MAKLU' — Sökülmüş, kökünden çıkarılmış, kal olunmu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞECERE-İ MAKLU' — Sökülmüş ağaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
sokulu — sf. 1) Sokulmuş olan ... tokmağın altındaki kilitte bir sarı pirinç anahtar sokulu idi. H. R. Gürpınar 2) zf. Sokulmuş olarak … Çağatay Osmanlı Sözlük
sökük — sif. 1. Sökülmüş, uçulmuş, dağılmış halda olan. Sökük divar. Sökük döşəmə. Sökük daxma. – O zaman kolxoz idarəsi iki otaqdan ibarət köhnə və yan yörəsi sökük bir binada yerləşirdi. M. İ.. <Cinayətkar adamlar> . . dar dalanlar, sökük… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söküntü — is. 1. Paltarda və s. tikilmiş şeydə sökülmüş, tikişi açılmış, ipi qaçmış yer. Qolunda söküntü görünür. 2. Sökülmüş şeyin qırıntıları, hissələri. Maşının söküntüləri yerə tökülmüşdü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmir — is. <ər.> Bir şeyin xarab olmuş, sınmış, dağılmış, sökülmüş yerini düzəltmə, qaydaya salma. Ayaqqabı təmiri. Təmir emalatxanası. – Traktorçular traktor təmirinə məşğuldular. M. İ.. Bu maşını cüzi təmirdən sonra hərəkətə gətirmək olardı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ara deniz — is., coğ. Okyanuslardan dar ve az derin boğazlarla ayrılan, karaların arasına sokulmuş deniz … Çağatay Osmanlı Sözlük
beliğ — sf., esk., Ar. belīġ 1) Belagati olan, belagatli 2) Anlaşılır Çeşmeden sökülmüş o kitabenin yeri kendisinden daha beliğ bir şekilde, hafızamda kaldı. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikiş — is. 1) Dikme işi Dikişe, oyaya başladı, hanım hanımcık yaşıyordu, memnundu. R. H. Karay 2) Dikme biçimi Aralarında görüşmeye başlar başlamaz da hemen kumaş, terzi, dikiş, moda kelimeleri geçerdi. A. Ş. Hisar 3) Dikilen yer Astarın dikişi sökülmüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
körfez — is., coğ., Rum. 1) Karanın içine sokulmuş deniz parçası Körfezin karşı kıyısında bir kömürcü kayığı demirlemişti. Y. Z. Ortaç 2) sf., mec. Kuytu, işlek olmayan Orası pek körfez bir yer … Çağatay Osmanlı Sözlük
